Kalendarz
| pn |
wt |
sr |
cz |
pt |
so |
nd |
|
01 |
02
|
03 |
04 |
05 |
06 |
07 |
|
08 |
09 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
|
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
|
22 |
23 |
24 |
25 |
26 |
27 |
28 |
|
29 |
30 |
31 |
01 |
02 |
03 |
04 |
Archiwum 02 maja 2006
Wlasnie sie umowilam na oddanie mojego Szynszylka... smutno mi jak cholera,ale nic
nie moge zrobic, musze... serce mi sie kraja. W domu troche zelzalo, tata mial dzis
dobry dzien w pracy(duzo zarobil),wiec mial tez dobry humor. Caly czas probuje
zalatwic swoj wyjazd do pracy, wszystko sie pokrecilo, wylosujemy miejsce w Anglii
lub Irlandii i tam polecimy, podobno nigdzie nie ma pracy tak samo. A mama planuje,
ze w lipcu bedziemy jezdzic nad jezioro, wiec chyba nie wierzy,ze pojade. Czas
pokaze.
Sama juz nie wiem czego chce, wiec pisze na wszelki wypadek, ze niestety, ale
NIE WIEM JESZCZE CZEGO CHCE. Zebym potem nie miala do siebie pretensji, ze swiadomie
zrobilam cos zle. Zeswiadomie zjebalam sobie zycie, ze swiadomie odebralam sobie
szczescie. Jakby ktos pytal, to NIESWIADOMIE.